Bezpieczeństwo pożarowe, a prawo w Australii w kontekście osób niepełnosprawnych

Obecnie australijskie przepisy budowlane nie wymagają uwzględnienia podejścia zapewniającego bezpieczną ewakuację osób z niepełnosprawnościami. Stanowi to znaczne zagrożenie dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, zwłaszcza dla tych z ograniczoną zdolnością ruchową, w przypadku sytuacji awaryjnych, takich jak ewakuacja budynków. Najbardziej widoczne niedociągnięcia mogą występować w budynkach biurowych o wielu piętrach, ale podobne problemy dotyczą także sklepów detalicznych. W związku z tym istotne jest podjęcie odpowiednich działań planistycznych, aby zapewnić możliwość bezpiecznej ewakuacji dla pracowników i klientów z niepełnosprawnościami. Niezbędne pytania, które należy rozważyć, obejmują:

Czy istnieje dostępna droga ewakuacyjna prowadząca do bezpiecznego miejsca?

• Jakie środki komunikacji są dostępne dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, aby poinformować ich o sytuacji awaryjnej?
• Jakie są odpowiednie role dla członków personelu, służb ratowniczych i innych osób w przypadku ewakuacji?
• Jakie modyfikacje projektowe są konieczne w nowo budowanych obiektach, aby zapewnić bezpieczną ewakuację dla wszystkich osób?
• Jakie urządzenia wspomagające mogą być wykorzystane w przypadku ewakuacji awaryjnej i czy są one odpowiednie dla różnych rodzajów niepełnosprawności?

Lee Wilson jest wiodącym autorytetem w Australii w zakresie problematyki ewakuacji osób niepełnosprawnych w sytuacjach awaryjnych. Wydała przewodnik, który dokładnie omawia luki prawne, dotyczące ewakuacji osób niepełnosprawnych oraz zawiera praktyczne zalecenia.

Według Lee, mieszkańcy budynków mają prawo czuć się bezpiecznie i nie powinni martwić się o ewakuację w sytuacjach kryzysowych. Dlatego właściciele firm i zarządcy centrów handlowych ponoszą odpowiedzialność za opracowanie skutecznych planów zarządzania kryzysowego, uwzględniających potrzeby wszystkich mieszkańców, nie tylko osób niepełnosprawnych, ale także dzieci, osób starszych, osób poszkodowanych w wyniku wypadków, kobiet w ciąży i osób doświadczających emocjonalnego stresu.

Sugeruje się, że podczas planowania sytuacji awaryjnej należy uwzględnić kilka kluczowych aspektów

• Wdrożenie procedur zarządzania kryzysowego, które uwzględniają potrzeby różnych osób, w tym pracowników i członków społeczeństwa.
• Opracowanie spersonalizowanych planów ewakuacji (PEEP) dla pracowników oraz ogólnych planów ewakuacji awaryjnej (GEEP) dla przestrzeni handlowych, korzystając z dostępnych szablonów zawartych w przewodniku Lee'a.
• Wyznaczenie Strażników Straży Pożarnej we wszystkich lokalizacjach, którzy będą nadzorować ewakuację, usuwać bariery oraz dbać o to, aby ludzie nie zostawali w sklepach, przebieralniach lub toaletach.
• Zapoznanie pracowników z planami awaryjnymi, w tym przeprowadzenie symulacji najgorszych scenariuszy.
• Regularne inspekcje dróg ewakuacyjnych w celu zapobieżenia ich blokowaniu przez towary, ekspozytory lub pudła.
• Zapewnienie dostępnego i niezależnego sposobu ewakuacji, a tam, gdzie to niemożliwe (np. na górnym poziomie budynku), rozważenie alternatywnych urządzeń wspomagających, takich jak windy ewakuacyjne.
• Umieszczenie diagramów ewakuacyjnych pokazujących drogi ewakuacyjne oraz lokalizację drzwi wyjściowych, wind ewakuacyjnych, miejsc schronienia, krzeseł ewakuacyjnych i schodów przeciwpożarowych.
• Wyposażenie systemów alarmowych w urządzenia wizualne i dźwiękowe, w tym w szatniach i toaletach.
• Zapewnienie poręczy po obu stronach schodów przeciwpożarowych.
• Oznaczenie drzwi wyjściowych kontrastowymi kolorami dla łatwiejszej identyfikacji.
• Uwzględnienie nietypowych zachowań przez personel, ochronę i kierownictwo centrum handlowego.
• Wykorzystanie kamer bezpieczeństwa do monitorowania zachowań i przemieszczania się osób na drogach ewakuacyjnych, szczególnie w celu identyfikacji osób, którym ewakuacja może być trudniejsza.
• Opracowanie skutecznych strategii komunikacji i wskazywania dróg ewakuacyjnych przez kierownictwo sklepów i centrów handlowych.
• Przeszkolenie pracowników odpowiedzialnych za ewakuację w zakresie świadomości niepełnosprawności oraz obsługi urządzeń ewakuacyjnych, takich jak krzesła lub windy ewakuacyjne. To dotyczy zarówno strażników straży pożarnej, jak i personelu ochrony.